44 - Agnolo Manetti a Vespasiano. Vacciano, [1448?]
Angelus Vespasiano suo salutem plurimam dicit.
Quamquam impresentiarum nihil haberem quod ad te scriberem, tecum tamen litterarum silentio uti non potui, ne forte secundum Aristotelis sententiam taciturnitatis diuturnitas utriusque nostrum amicitiam dirimeret. Multas enim amicitias silentium dirimere vetus memorati Philisophi sententia est. Quid igitur ad te scribam, nihil habens quod scribam? Hoc solum scripsero, quod in huius epistolae meae calce idcirco de industria apposui, ne tu pluribus aliis rebus intentus memoriam mei absentis negligeres atque propterea oblivioni traderes. Itaque, suavissime Vespasiane, quaeso, mei memor esto, sicut ego tui memor sum.
Vale, latine; χαíφε, graece; , hebrayce. Iterum vale.
Datum Vacciani, ubo soli in hac solitudine litterarum studiis operam damus. Verbis meis studiosis pueris et adolescentibus salutem dicito: de illis loquor, qui Academiam tuam frequentant.