Versae inde ad Tiberium preces. Et ille varie disserebat de multitudine imperii, sua modestia. Solam divi Augusti mentem tantae molis capacem: se in partem curarum ab illo vocatum experiendo didicisse, quam arduum, quam fortasse subiectum fortunae regendi cuncta onus.

Proinde in civitate tot il inlustribus viris subnixa non ad unum omnia deferrent: plures facilius munia rei publicae sociatis laboribus exsecuturos.

Plus in oratione tali dignitatis quam fidei erat; Tiberioque etiam in rebus quas non occuleret, seu natura sive adsuetudine, suspensa semper et obscura verba: tum vero nitenti ut sensus suos penitus abderet, in incertum et ambiguum magis implicabantur.

Inter quae, senatu ad infimas obtestationes procumbente,...